Charakterystyka Ani Shirley Ania Shirley to tytułowa bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery pt: Ania z Zielonego Wzgórza. Przyszła na świat w Bolingbroke, w Nowej Szkocji. Jej rodzice, Walter i Berta Shirley, zmarli na tyfus, gdy Ania miała kilka miesięcy. Po wielu tułaczkach od rodziny do rodziny i pobycie w sierocińcu, mając jedenaście lat przybyła na Zielone Wzgórze. Dziewczynka była wysoka i szczupła. Miała bladą, małą i piegowatą twarz. O jej dużych oczach nikt nie mógł powiedzieć jakiego właściwie są koloru, ponieważ raz były szare, innym już zielone. Miała bardzo ładny nos, który był jej dumą. Za to jej zmorą były rude włosy, które zaplatała w dwa grube warkocze. Ania była niesamowicie różnorodną osobą. Sama wiele razy mówiła, że "jest w niej wiele Ań i każda inna". Trafiając pod opiekę Maryli, dziewczynka nie umiała nawet pacierza, nie mówiąc już o innych czynnościach domowych i ciężko było jej się przyzwyczaić do zasad panujących na Zielonym Wzgórzu. Jednak już po jakimś czasie Ania była dla Maryli nie utrapieniem, ale pomocą. Choć często dawała się we znaki bardzo bogata i wybujała wyobraźnia dziewczynki, to pomagała jej ona w życiu, choć czasem, gdy wymknęła się spod kontroli narobiła szkody - jak wtedy, gdy Ania wymyśliła Nawiedzony Las. Problem Ani polegał bowiem na tym, że dziewczynka święcie wierzyła w swoje zmyślone historie. Kolejną wadą dziewczynki była impulsywność. Ania należała do grona tych ludzi, którzy najpierw robią, potem myślą. Świetnie pokazała to sytuacja, gdy Ania nakrzyczała na panią Linde. Pomimo tego pięknie umiała przepraszać. Ta cecha charakteru ukazała się też w sytuacji z Gilbertem, gdy Ania rozbiła mu na głowie tabliczkę. Przy okazji pokazała też jak potrafi być uparta. Za punkt honoru wzięła sobie być lepszą w nauce od Gilberta Blythe’a, nie wymawiać jego imienia i nie mieć z nim nic wspólnego. Jak postanowiła tak zrobiła i w swoim gniewie wytrzymała kilka lat. Pomimo swoich wad, Ania miała też wiele zalet. W szkole była prymuską, choć nie rozumiała geometrii. Ale to właśnie geometria pokazała jak ambitną jest osobą. Aby nie być gorszą od Gilberta, uczyła się jej na pamięć! Przejawiała za to wyjątkowy talent humanistyczny. Uwielbiała poezję, teatr, wręcz pożerała książki. Była bardzo wrażliwa na piękno i sztukę, ale trudne początki dzieciństwa wyrobiły w niej hart ducha. Pomimo, że była dumna, umiała przyznać się do błędu i potrafiła wytknąć sama swoje błędy i wady co było postrzegane za wielki plus jej charakteru. Ania pomimo swojego roztrzepania, gdy wymagała tego sytuacja, stawała się bardzo odpowiedzialna. Gdyby nie trzeźwy umysł Ani podczas zagrożenia życia, Minnie May, mała siostra Diany, pewnie by umarła. Ania była wzorem przyjaciela. Razem z Dianą stworzyły przyjaźń, która przeżyła wzloty i upadki, ale przetrwała całe ich życie. Ania potrafiła oddać się zupełnie ekscytującej ją sytuacji, co denerwowało i martwiło Marylę, która uważała że przez to Ania nabawi się jakiejś choroby, bo gdy coś poszło nie tak, Ania pogrążała się w głębokiej rozpaczy. Właśnie dlatego Ania popełniała aż tyle błędów. Zawsze w takiej sytuacji mówiła Jutro jest zawsze doskonałe. Jutro jest zawsze wolne od błędów. Jej szczęściem w nieszczęściu, jak sama uważała, było to, że nigdy nie popełniała tego samego błędu dwa razy. Ania to pozytywna i specyficzna bohaterka. Z jednej strony momentami zachowywała się jak dorosła, z drugiej była tylko małym, spragnionym miłości dzieckiem, ciężko doświadczonym przez los, które dostało wielki prezent od Boga, trafiając na Zielone Wzgórze. Wyrosła na wrażliwą, otwartą, pewną siebie istotę, która pokazała jak z brzydkiego kaczątka zamienić się w pięknego łabędzia, dzięki miłości i wsparcia otaczających ją ludzi.

Charakterystyka Ani Shirley Ania Shirley to postać literacka, główna bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery. Jest sierotą od trzeciego miesiąca życia. Do jedenastego roku życia tułała się, ciężko pracując. Mieszkała również w Domu dla sierot, skąd trafiła na Zielone Wzgórze. Tu znalazła rodzinę zastępczą i poznała pierwsze oznaki miłości od najbliższych. Gdy poznajemy ją ma jedenaście lat. Ubierana jest w bardzo krótkie, wąskie i brzydkie sukienki z szarożółtej szorstkiej wełny. Na głowie nosi wyblakły, brunatny kapelusz marynarski, spod którego opadają na ramiona dwa bardzo grube, czerwone jak ogień warkocze. Twarzyczka jej jest drobna, blada, chuda i bardzo piegowata. W oczy rzucają się szerokie usta. Jej źrenice często zmieniają barwę z zielonej na szarą i są zawsze pełne życia i inteligencji. Sprawia wrażenie biednej i bezdomnej istotki. Pobyt na Zielonym Wzgórzu zmienił ją nie do poznania. Nowi opiekunowie, w szczególności Mateusz, dbali o swoją podopieczną. Stopniowo przeobrażała się. Z brzydkiego kaczątka wyrastał piękny łabędź. Ania miała jednak kompleksy na punkcie rudych włosów. Próbowała je zmienić, jednak efekty były jeszcze gorsze i stały się źródłem problemów w szkole i w domu. Nasza bohaterka jest niezwykle zdolną, ambitną i pracowitą uczennicą. Należy do czołówki najlepszych uczniów w szkole. W nauce rywalizuje z Gilbertem - kolegą z klasy. Ma niezwykle bogatą wyobraźnię, dzięki czytelnej pasji. Nauka nigdy nie nastręcza jej problemów, czego dowodem są: pomyślnie zdane egzaminy do seminarium nauczycielskiego oraz zdobycie stypendium za najlepsze wyniki. To urodzona optymistka. Od samej maleńkości jest skazana na samą siebie dlatego też jest samodzielna i posiada silną wolę. Jej otwartość na świat i ludzi nie pozwala na nudę. Szybko nawiązuje kontakt, nie tylko z rówieśnikami. Prawdomówność i szczerość niejednokrotnie powoduje komplikacje życiowe, z których zawsze wychodzi z podniesioną głową. Optymizm życiowy sprawia, że radzi sobie z każdym problemem. To wrażliwa i delikatna istotka, która nigdy nikogo nie skrzywdziłaby. Jej szczerość i prostolinijność doprowadza często do konfliktów czego przykładem może być rozmowa z panią Małgorzatą Linde. Często działa pod wpływem emocji, czego później żałuje. W niektórych sytuacjach staje się bardzo impulsywna. Szczególnie uwidacznia się w kontaktach rówieśniczych. Od urodzenia jest gadułą i z tego powodu jej towarzystwo czasem bywa męczące. Trzeba jednak przyznać, że posiada rozległą wiedzę i zawsze mówi na temat. To przyjazna i wierna duszyczka, która potrafi zaskarbić miłość Mateusza i Maryli. Ambitnie realizuje swoje zamierzenia i konsekwentnie dąży do wyznaczonego celu. Podziwiamy ją za to, że mimo licznych przeciwności losu potrafiła się uśmiechać i z radością przyjmować każdy dzień. Gdy poznajemy ją nie należy do osób, które wzbudzają naszą sympatię. Współczujemy jej z powodu sierocej niedoli. W miarę rozwoju fabuły jej postać przekonuje nas do siebie i razem z nią przeżywamy każdy dzień, wspierając ją duchowo. Jej optymizm udziela się także nam i powoduje, że utożsamiamy się z jej postacią. Uważamy, że taka przyjaciółka to skarb.

Odpowiedzi Podam Ci parę przykładów oceny Ani z Zielonego Wzgórza : Uważam, że Ania Shirley to bardzo ciekawa postać. Moim zdaniem mogłabym się z nią zaprzyjaźnić, Czytając powieść szybko utożsamiamy się z bohaterką i przeżywamy wraz z nią jej przygody. Podziwiam ją szczególnie za to, jak dzielnie i wytrwale poradziła sobie z otrzymaniem stypendium. Jej zdolność i pracowitość odniosły niepowtarzalny sukces. Chciałabym mieć taką przyjaciółkę jaką była Ania Shirley, Sądzę, że Ania jest uroczą dziewczyną, uprzejmą, miłą i inteligentną, choć nieco postrzeloną, o przeróżnych, nieraz głupawych pomysłach. Myślę, że wiele jej cech jest godnych naśladowania. W obecnych czasach brakuje nam otwartości, czystych i bezinteresownych marzeń i fantazji. Rzadko widzimy piękno otaczającej nas przyrody i wewnętrzne piękno ludzi wokół nas. Uważam, że Ania jest niezwykła osobą. Podoba mi się w niej to, że posiada umiejętność dawania innym radości. Pomimo swojego nieszczęśliwego dzieciństwa odnalazła dom na Zielonym Wzgórzu i odwdzięczyła się swoim opiekunom, wlewając w ich serca dużo radości. Ania jest moją ulubioną bohaterką literacką. Była dziewczynką bardzo mądrą, ciepłą i uśmiechniętą, potrafiła dostrzegać niezwykłość w rzeczach zwykłych i cieszyć się tym, za co cenię ją na naj... Ania Shirley to bardzo zadziwiająca osoba. Mi zaimponowała swoją postawą ducha i pracowitością. Uważam, że powinniśmy brać z niej przykład, bo zawsze jest pełna nadziei i optymizmu. Chciałabym mieć taką przyjaciółkę jak Ania i na pewno nie tylko ja, ale także inne osoby. Bohaterka mimo wszystkich złych czynów jest wzorem do naśladowania. blocked odpowiedział(a) o 15:56 Ania jest osobą pozytywną czasami ma dziwne pomysły jest lekko rostrzepaną jest obecna ciałem za to myśli jej są gdzie indziej Ania z Zielonego Wzgórza opisuje przygody rudowłosej sierotki Ani Shirley. Dziewczynka przez pomyłkę trafia na Zielone Wzgórze, i zdobywa wielu nowych przyjaciół w miasteczku Avonlea. Wyróżnia ją gadulstwo i bujna wyobraźnia. W książce co chwilę coś się dzieje. Ania przeżywa ciekawe przygody i wnosi na Zielone Wzgórze które nigdy nie będzie takie jak dawniej, radosną atmosferę. Mieszkańcy Avonlea nie wiedzą że ich życie odmieni ta jedenastoletnia istotka. Uważasz, że ktoś się myli? lub

Charakterystyka porównawcza Ani Shirley. Anna Shirley jest bohaterką książki pt. "Ania z Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery. Akcja rozgrywa się w XIX wieku. Dziewczynka w chwili przybycia na Zielone Wzgórze ma jedenaście lat, a lektura kończy się w szesnastym roku jej życia. Powieść ta opisuje perypetie życiowe Ani, jej problemy i sukcesy. Rodzice bohaterki byli nauczycielami, mieszkającymi w Bolingbroke. Nazywali się Walter i Berta Shirley. Matka umarła, gdy dziewczynka miała trzy miesiące, ojciec zaś, w niedługim czasie po niej, obydwoje na nieuleczalną chorobę - febrę. Dziewczynka po ciągłych przeprowadzkach trafiła do sierocińca, gdzie była cztery miesiące. Jej najlepsza przyjaciółka to Diana Barry. Rodzina, która ją adoptowała, czyli Mateusz i Maryla Cuthbert, byli dobrymi ludźmi . Życiowym wrogiem oraz rywalem dziewczynki został chłopiec o imieniu Gilbert Blythe. Jedenastoletnia, mała dziewczynka miała rude włosy, niczym marchewka, które w wieku nastoletnim nabrały kasztanowej barwy. Piegi jednak nie zniknęły z twarzy bohaterki. Kolor dużych i żywych, szarozielonych oczu także nie uległ zmianie. Atutem urody Ani, jak sama zresztą twierdziła, był kształtny nos, podziwiany przez koleżanki. Dziewczynka kiedy miła jedenaście lat była chuda, niczym przysłowiowy "kij", natomiast nastoletnia Ania miała szczupłą, ale zgrabną sylwetkę, której pozazdrościła niejedna rówieśniczka. Dziewczynka ubierała się zawsze skromnie. Jako dziecko nieładnie i staroświecko, jako panienka gustownie, ale bez przepychu. Małą Anię cechowała gadatliwość, która zaprocentowała w dorosłym życiu, zamieniając się na piękny, przemyślany, bogaty sposób mówienia. Dziecinna bohaterka była roztrzepana, lecz będąc panienką pilna i pracowita, nie zapominała o najważniejszych dla niej rzeczach. Była uparta, co widać w sytuacji, gdy Gilbert chce ją przeprosić za wyrządzoną krzywdę, a ona nie przyjmuje przeprosin. Kiedy Ania dorosła do codziennych sytuacji życiowych, tych przyjemnych i tych trudnych, wybaczyła swojemu rywalowi. Anię cechowała wrażliwość, która towarzyszyła jej przez całe życie, np. gdy dowiedziała się o chorobie Maryli, zrezygnowała ze stypendium, została z nią w domu. Przejawia się tu również zdolność bohaterki do wyrzeczeń i poświęceń, ale dopiero w wieku piętnastu-szesnastu lat, pojawia się u niej ta zaleta. Wyobraźnia zawsze przepełniała umysł Ani. Była inteligentna i ambitna, co w znacznym stopniu przyczyniło się do jej sukcesów w nauce. Cały czas nie zapominała o pięknie przyrody, która ją otaczała. W szkole lubiła bardzo pisać różnego rodzaju opowiadania, za które dostawała zawsze bardzo dobre oceny. Ania miała też doświadczenie w zajmowaniu się dziećmi. Moim zdaniem Ania jest postacią pozytywną. Gdybym miała wybierać pomiędzy jej dziecinnymi cechami, a tymi już nastoletnimi, wybrałabym te drugie, bardziej pasujące do dorosłego życia. Ta praca została oceniona na 6, myślę, że sprawiedliwie, chociaż zależy to od wymagań nauczyciela. :]

Charakterystyka Ani Shirley Wśród wielu bohaterów literackich, jakich poznałam, jednym z moich ulubionych jest Ania Shirley, która jest główną bohaterką powieści "Ania z Zielonego Wzgórza" autorstwa Lucy Maud Montgomery. Dziewczynkę poznajemy w wieku jedenastu lat. Towarzyszymy jej przygodom przez pięć lat, ponieważ lektura kończy się, kiedy Ania ma szesnaście lat. Bohaterka urodziła się w Nowej Szkocji. Była córką Berty i Waltera Shirley. Niestety rodzice zmarli jej, gdy miała zaledwie trzy miesiące. Ania w wieku jedenastu lat była bardzo drobną dziewczynką. Miała bladą cerę obsypaną dużą ilością piegów. Miała duże szaro-zielone oczy i bardzo wyróżniające się rude włosy. Niektórzy twierdzili, że ma bardzo ładny, zgrabny nos. Miała lekko spiczasty podbródek. Ubierała się w niemodne i dość skromne sukienki. W wieku szesnastu lat bohaterka wyglądała zupełnie inaczej. Włosy miała o kasztanowym odcieniu. Oczy, nos i usta pozostały tak samo ładne. Była smutną dziewczyną o smukłej sylwetce. Na twarzy nie miała już zbyt wielu piegów, a te, które zostały były mniej widoczne. Ania ubierała się modnie i gustownie. Dziewczynka była zawsze wesoła, pogodna i radosna. Cieszyła się życiem. Potrafiła zajmować się domem i dziećmi. Bohaterka bardzo dobrze się uczyła o czym świadczyły jej dobre stopnie w szkole. Niestety często była roztrzepana, lekkomyślna i nieuważna. To właśnie przez te wady wielokrotnie wpadała w kłopoty. Gdy przydarzyły się jej jakieś nieszczęścia popadała w otchłań rozpaczy. Inną wadą Ani była próżność. Przykładem tego jest kupno farby do włosów od nieznajomego handlarza. Miała bardzo bogatą wyobraźnię, która bardzo jej pomogła w życiu, ponieważ dzięki niej zwalczała kompleksy. Ania była także odważna, energiczna i honorowa. Gdy została wyzwana przez Józię, aby uratować swój honor, nie bała się przejść po dachu, chociaż było to bardzo niebezpieczne. Dziewczynka była bardzo wygadana i używała efektownych wyrażeń. Nadawała wymyślone przez siebie nazwy przyrodzie, np. Aleja Zakochanych, Jezioro Lśniących Wód, Las Duchów, czy Królowa Śniegu. Dziewczynka kochała literaturę. Uwielbiała czytać książki, recytować wiersze, czy deklamować je na koncertach, na których występowała niejednokrotnie. Miała wiele koleżanek, a jej najlepszą przyjaciółką, bratnią duszą była Diana Barry. Założyła wraz z nią klub powieściowy. Sympatię zdobywała dzięki swojej niespotykanej i bardzo odmiennej ciekawej postaci. W wieku szesnastu lat bohaterka bardzo się zmieniła nie tylko z wyglądu, ale też z charakteru. Przestała używać efektownych wyrażeń i być próżną. Była zdolna do wyrzeczeń i poświęceń, bo rzuciła studia dla Maryli z powodu śmierci Mateusza. Ania chciała być w trudnych chwilach ze swoją opiekunką i pomagać jej w pracach codziennych. Była wytrwała w dążeniu do celu. Ania Shirley to bardzo zadziwiająca osoba. Mi zaimponowała swoją postawą ducha i pracowitością. Uważam, że powinniśmy brać z niej przykład, bo zawsze jest pełna nadziei i optymizmu. Chciałabym mieć taką przyjaciółkę jak Ania i na pewno nie tylko ja, ale także inne osoby. Bohaterka mimo wszystkich złych czynów jest wzorem do naśladowania.

Jesteś w:Ostatni dzwonek -> Ania z Zielonego Wzgórza Ania Shirley, tytułowa bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery, jest sierotę, której nikt nigdy nie chciał. Bardzo wcześnie utraciła rodziców i przez kilka lat była z litości przygarniana przez obcych jej ludzi, lecz zawsze musiała zapracować na swoje utrzymanie, opiekując się młodszymi od siebie dziećmi. Jej życie zmieniło się w dniu, w którym w wyniku pomyłki trafiła do domu Maryli i Mateusza Cuthbertów. W chwili, gdy czytelnik poznaje Anię, ma ona jedenaście lat. Jest chudym, wysokim dzieckiem o drobnej, bladej i bardzo piegowatej twarzyczce, spiczastym i wystającym podbródku, wymownych, pełnych słodyczy ustach u wielkich, szarozielonych oczach. Ubrana jest w bardzo krótką, wąską sukienkę z szarożółtej, szorstkiej wełny. Na głowie ma wyblakły, brunatny kapelusz marynarski, spod którego opadają na ramiona dwa grube warkocze o barwie ognistorudej. Sama Ania, szczególnie wrażliwa na piękno otaczającego ją świata, uważa się za osobę brzydką, która z racji rudych włosów, będących jej największym kompleksem, nie może być dobra. Ania jest dzieckiem niepospolitym i oryginalnym. Przez wiele lat zaznawała goryczy samotności, tworząc barwy świat fantazji i zaludniając go wyimaginowanymi przyjaciółmi. Bujna wyobraźnia pozwalała jej przetrwać trudne chwile. Chętnie nadawała imiona roślinom i miejscom, twierdząc, że dzięki temu stają się bliższe ludziom. Z natury gadatliwa, chętnie opowiadała innym o wytworach własnej fantazji. Jej radość życia, wyobraźnia i szczerość sprawiały, że z łatwością pozyskiwała sympatię kolegów i koleżanek. W przyjaźni wierna i lojalna, zawsze była gotowa do największych poświęceń. Równie mocno potrafiła kochać i nienawidzić, o czym przekonał się Gilbert Blythe. Dumna i uparta Ania nie odzywała się do chłopca przez cztery lata, rozpamiętując dzień, w którym nazwał ją „Marchewką”. W sytuacjach, kiedy ktoś szydził z jej powierzchowności, reagowała wybuchem gwałtownego gniewu. Ania miała duszę niepoprawnej romantyczki, o nieco egzaltowanym sposobie bycia. Najdrobniejsze niepowodzenia przeżywała zbyt intensywnie, wpadając w „otchłań rozpaczy”. Roztargniona i zbyt często popadająca w zadumę, doprowadzała do niefortunnych pomyłek, takich jak podanie Dianie wina porzeczkowego zamiast soku malinowego czy też dodanie kropli walerianowych do ciasta zamiast wanilii. Jednak w sytuacjach krytycznych potrafiła zachować spokój i trzeźwy umysł. Dzięki rozwadze uratowała życie młodszej siostrze Diany. Ania była także wzorową uczennicą, choć jej pragnienie bycia prymuską wynikało początkowo z chęci rywalizowania w nauce z Gilbertem. Inteligentna i uzdolniona literacko zdobyła stypendium za najlepszą pracę z języka angielskiego. Zawsze starała się, aby Mateusz i Maryla byli z niej dumni. strona: 1 2 Szybki test:Ania Shirley była:a) racjonalna i poukładanab) nielubiana w szkolec) ambitna i pracowitad) złośliwa i opryskliwaRozwiązaniePani Małgorzata Linde nazwała Anię:a) rudą niewdzięcznicąb) kukułczym podrzutkiemc) brzydkim chudzielcemd) okropną wiewiórąRozwiązanieCechą panny z Zielonego Wzgórza nie była:a) gadatliwośćb) wrażliwośćc) racjonalnośćd) miłość do naturyRozwiązanie Zobacz inne artykuły:Partner serwisu: kontakt | polityka cookies

Ania Shirley to główna bohaterka pięknej i wzruszającej powieści Lucy Maud Montgomery . Na Zielone Wzgórze przybyła jako jedenastoletnia dziewczynka o dużych oczach , bladej i wychudłej buzi i rudych włosach , splecionych w długie dwa warkocze opadające na plecy . Ubrana była bardzo schludnie w zniszczony , marynarski kapelusz i bardzo brzydką sukienkę z żółtawo-białego drogietu . Ania była osieroconym dzieckiem urodzonym w Bolingbroke , w Nowej Szkocji . Jej rodzice byli nauczycielami o imionach Berta i Walter Shirleyowie . Obydwoje zmarli na tyfus . Kiedy Mateusz Cuthbert ( późniejszy opiekun ) zobaczył Anię przestraszył się nieco , ponieważ bał się kobiet . Szybko jednak zaprzyjaźnił się z Anią chociaż wiedział , że i tak prędzej czy później będzie musiał razem ze swoją siostrą Marylą ją odesłać z powrotem do Domu Sierot . Nasza bohaterka , kiedy zobaczyła Zielone Wzgórze , oniemiała z zachwytu , lecz nie trwał on zbyt długo , ponieważ usłyszała od Maryli Cuthbert cierpkie słowa . Ania jednak została na Zielonym Wzgórzu i bardzo szybko przyzwyczaiła się do nowego miejsca zamieszkania . Cechowała się gadatliwością , ponieważ lubiła gadać , odwagą , gdyż odważyła się przejść przez dach , lecz ta przygoda skończyła się skręceniem kostki . Wrażliwością , ponieważ bardzo bolało ją to , że Gilbert Blythe nazwał ją marchewą . Dziewczynka pięknie recytowała , dobrze się uczyła , miała wielkie zdolności literackie i była wysportowana . Wyróżniała się bardzo bujną wyobraźnią i umiała wymyślać nazwy do miejsc związanych z Avonlea , których pozwolę sobie kilka przytoczyć : Królowa Śniegu , Jezioro Lśniących Wód , Zbocze Jabłoni , Biała Droga Rozkoszy , Fontanna Driad , Puszcza Lenistwa , Dolina Fiołków , Zacisze Słowika , Las Duchów , Bonny , Jutrzenka , Zwierciadło Elfów , Zwierciadło Wierzb , Brzozowa Dróżka , Aleja Zakochanych. Z biegiem czasu Ania bardzo wydoroślała , zrobiła się mniej gadatliwa , jej włosy przybrały bardziej koloru kasztanowego i bardzo urosła . Książka kończy się , kiedy Ania ma lat szesnaście . Według mnie Ania jest ciekawą osóbką i warto przeczytać książki opowiadające o jej przygodach . Dzięki książce ” Ania z Zielonego Wzgórza ” zrozumiałam ,że marzenia się spełniają . ” Ania z Zielonego Wzgórza ” stała się moją ulubioną książką , a jej dalsze perypetie szczerze wszystkim polecam . Diana Barry Diana Barry jest jedną z pierwszoplanowych postaci w książce ” Ania z Zielonego Wzgórza ” . Diana to ” bardzo ładne dziewczątko , o pięknych , czarnych oczach i włosach swej matki , różowych policzkach i wesołym usposobieniu , odziedziczonym po ojcu ” . Dziewczynka to ” przyjaciółka od serca ” Ani Shirley ; bardzo się lubią i każdą wolną chwilę spędzają razem na zabawie i ” wyobrażaniu sobie różnych rzeczy” . Diana ma młodszą siostrzyczkę Minnie May Dziewczynka cechuje się wyrozumiałością , pogodą ducha , jest miła i sympatyczna oraz zawsze dotrzymuje obietnic i dochowuje tajemnic .Bohaterka dobrze się uczy , jest uczynna i pracowita oraz lubi czytać książki . Gilbert Blythe Gilbert Blythe to trzynastoletni chłopiec i drugoplanowa postać w książce „Ania z Zielonego Wzgórza”. „Był to smukły chłopiec czarnych, kędzierzawych włosach figlarnych, ciemnych oczach i wesołym uśmiechu na ustach”. Gilbert po trzech latach nieobecności w szkole z powodu choroby ojca wraca do niej i tam po raz pierwszy poznaje Anię Shirley chociaż dzieje się to w niezbyt zadowalających okolicznościach. Otóż Gilbert próbuje zwrócić na siebie uwagę Ani podczas lekcji, np. mruga do niej okiem. Po kilku nieudanych próbach ciągnie Anię za rudy warkocz i wykrzykuje ”Patrzcie! Marchewa! Marchewa!” czego wynikiem jest bolesny cios tabliczką w głowę. Od tamtej pory chłopiec skrycie podkochuje się w dziewczynce i wielokrotnie próbuje jej to okazać. Po jego zachowaniu można wywnioskować, że jest bardzo energicznym i porywczym chłopcem i są to jego wady. Ale posiada również i zalety takie jak romantyczność ,czy inteligencja. Chłopiec jest prymusem w klasie, nie ma takiego zadania, którego on nie jest wstanie rozwiązać; ma w sobie również coś tak bardzo pociągającego, co skłania wszystkie dziewczynki do podkochiwania się w nim. Przykładem takiej dziewczynki jest np. Diana Barry.

Oglądaliście już „Ania, nie Anna”? Zresztą, nieważne! Ten tekst to nie recenzja, ale wdzięczność za książkę, która nauczyła mnie w dzieciństwie masy mądrych Maps pokazuje szesnaście godzin, ale w rzeczywistości leciałabym dwa razy tyle. Potem wypożyczenie samochodu i niemal prostą drogą 39 kilometrów na północ. Dojechałabym w 38 minut. Tylko tyle dzieli mnie od majówki w kanadyjskim zaistniało na Wyspie Księcia Edwarda grubo po premierze powieści Lucy M. Montgomery. Wydana w 1908 roku „Ania z Zielonego Wzgórza” trafiła do mojego pokoju dokładnie dziewięćdziesiąt lat później. Jako stała bywalczyni miejskiej biblioteki publicznej wypożyczyłam ją zaraz po ukończeniu pierwszej miesiące później znałam już wszystkie dziesięć tomów. Utrwaliły mi one w głowie co najmniej cztery rzeczy, z których nie warto o pragnieniach, nawet gdy wydają się głupiePamiętacie pierwszą modlitwę Ani po przyjeździe na Zielone Wzgórze? Maryla, zdziwiona, że dziecko nigdy wcześniej się nie modliło, karze jej podziękować Bogu i poprosić o coś, czego pragnie.„Miłosierny Ojcze Niebieski, (…) pozwól mi zamieszkać na Zielonym Wzgórzu i spraw, abym była piękna, kiedy już dorosnę”.Kiedy do modlitwy o zamieszkanie w Avonlea dodaje prośbę o bycie piękną, może się wydawać śmieszna i małostkowa. A dla mnie to najlepszy dowód jej odwagi. Zaryzykuję tezę, że każda kobieta chce być piękna nie tylko duchowo i intelektualnie (o tym pięknie tak bardzo „wypada” mówić), ale też zwyczajnie, kto spędzi z Anią więcej niż jeden akapit wie, że nie można jej posądzić o brak ambicji. Ona jest po prostu to nie drobiazgAle jej pragnienie piękna nie ogranicza się bynajmniej do bufek w sukience i marzeniu o kasztanowych włosach. Ania widzi je w umiejętności wybaczania, szlachetności, polnych kwiatach i eleganckich słowach. Może dziś założyłaby bloga i odniosła sukces na miarę Tavi Gevinson? Kto wie. Wtedy płaciła za nietuzinkowość wysoką cenę śmieszności i jest nie tylko wrażliwa na piękno. Ma też odwagę o nie walczyć, bo wie, jak cenne jest każde najmniejsze dobro. Skąd? Już wobec świata i ludziPrzed przyjazdem do domu Maryli i Mateusza Cuthbertów, dziewczynka nie miała dzieciństwa. Dotąd zajmowała się cudzymi dziećmi, sprzątała domy, znosiła agresję i niechęć swoich „właścicieli”. Trudno oskarżyć ją o bycie lekkoduchem. Nawet, kiedy w wianku z polnych kwiatów rozmawia z (istniejącą tylko w jej wyobraźni) traumatycznych doświadczeń (a może pośrednio także dzięki nim) Ania jest wrażliwa, pełna empatii i wdzięczna za każdy objaw serdeczności. Wie, że jako sierota zawsze będzie na przegranej pozycji, ale nie daje za wygraną. Nie dla przełamania schematów, czy udowodnienia światu swoich racji, ale… dla własnej interesowność i graniceCo więcej, dziewczynka odnosi się do innych z wielkim szacunkiem, ale liczy też na szacunek wobec siebie. Nie godzi się na bezczelną i krzywdzącą ocenę jej wyglądu przez sąsiadkę Maryli, Małgorzatę. Stawia granice i upomina ludzi, którzy krzywdzą chcę nigdy „nie zauważać” czyjegoś cierpienia, biernie akceptować niesprawiedliwość. Powiedzenie „stop” nikomu nie przychodzi naturalnie, ale to nie powód, żeby myśleć wyłącznie o własnym o szacunkuOd początku maja możemy oglądać na Netfixie nową, serialową ekranizację powieści Montgomery o małej mieszkance Avonlea. W odróżnieniu od poprzednich filmów, ta seria jest skierowana do dorosłych i zawiera szereg trudnych pytań o nasz szacunek do drugiego człowieka. Ania z optymistycznej marzycielki, o której pisała Montgomery, zamienia się w dziewczynkę, która zbyt wcześnie i w zbyt okrutny sposób musiała stać się „Ania, nie Anna” (oryg. „Anne with an E”), jak każde opowiadanie oryginalnej opowieści, nie jest idealny. Znajdziemy w nim wiele wątków spoza książki, wypijemy herbatę z samozwańczymi sufrażystkami, pokochamy Marylę, zrobi się nam trochę smutno i zapragniemy spaceru po kwitnącej na końcu odniesiemy wrażenie, że „Ania z Zielonego Wzgórza” była tu tylko pretekstem do rozmowy o poczuciu własnej wartości i sprawczości u celeInternetowy serial nie jest opowieścią, którą pamiętam z dzieciństwa. Jest opowieścią o tamtej opowieści. Ale cenię wszystkie drogi, które prowadzą do Avonlea. To tam nauczyłam się, że wyobraźnia, odwaga i piękno to najciekawsze podróżnicze cele na także:Tajemnicze zjawiska towarzyszące otwarciu grobu Chrystusa

zapytał(a) o 17:17 Opisz charakterystykę Ani Shirley Odpowiedzi CHARAKTERYSTYKA ANI SHIRLEY:Bohaterka lektury „Ania z zielonego Wzgórza” była ...nastoletnią dziewczynką. Urodziła się w Nowej Szkocji w miasteczku Bolingbroke. Jej rodzicami byli Berta i Walter Shirley, nauczyciele pracującym w tamtejszym liceum. Kiedy Ania miała trzy miesiące, matka i ojciec na febrę. Po śmierci rodziców osieroconą Anią zaopiekowała się pani Thomas. Kiedy dziewczynka miała osiem lat umarł małżonek pani Thomas. Wtedy zamieszkała u pani Hammond. Po śmierci pana Hammond’a wdowa wyjechała do Stanów Zjednoczonych, lecz Ani nie chciała wziąć ze sobą. Samotna dziewczynka trafiła więc do sierocińca. Po czterech miesiącach przybyła do sierocińca pani Spancer i zabrała Anię. Miała trafić do rodziny Cuthbertów. W ten sposób Ania trafiła na Zielone Ania przyjechała do Maryli i Mateusza była niezbyt urodziwa. Miała rude włosy, szerokie usta i wiele piegów. Była również bardzo chuda, lecz posiadała kształtny nos. Kiedy przyjechała do domu Cuthbert’ów, miała na sobie skromne nieładne i niemodne ubranie, ale Maryla uważała, że dobrze iż tak wygląda, bo nie lubiła pięknych strojów. Po paru latach pobytu u państwa Maryli i Mateusza Cuthbert’ów Ania zmieniła swój wygląd i to na lepsze. Z bardzo chudej stała się szczupła i była wysoka jak na swój wiek. Ubierała się skromnie, ale gustownie, lecz bez niepotrzebnego przepychu. Niestety kolor jej włosów pozostał tak jak każda dziewczynka posiadała zalety i wady. Jedną z jej zalet była szczerość. Była również honorowa, bo zawsze odpowiadała na wyzwania. Niestety była także lekkomyślna, impulsywna i roztrzepana, gdyż „spacerowała” po dachu, nalała kropli walerianowych do ciasta czy wykrochmaliła chustki do nosa. W swoim życiu Ania potrafiła zawsze myśleć pozytywnie. W nauce wytrwała, posiadała zdolności literackie, duży zasób słów i bujną wyobraźnię. Wobec starszych jak i rówieśników była zawsze uczynna i pomocna. Niestety ku niezadowoleniu Maryli dużo mnie Ania była mądra, bo miała wybitne osiągnięcia w nauce. Uważam, że dzięki temu, iż była pogodna, radosna i żywa miała wiele koleżanek. Bardzo chciałbym być takim dobrym uczniem jak ona i nie szkodzi, że miała tę jedną słabość – geometrię, bo przecież każdy z nas musi mieć swoją „piętę achillesową” inaczej życie nie było by takie ciekawe i podlotek (lat około 12):Rudowłosa dziewczynka o piegowatej twarzy i zielonych oczach, bardzo szczupła. Najczęściej nosiła skromne, niemodne i nieładne sukienki. Ania jako 16-letnia panienka:Dziewczyna rudowłosa, szczupła o smukłej, zgrabnej sylwetce, z wielkimi szarozielonymi oczyma, o inteligentnym wyrazie twarzy. Ubrana skromnie, choć gustownie, bez zbędnego przepychu. Charakter:Charakter Ani nie uległ zmianie, ciągle była tak samo wrażliwa na piękno przyrody, jednakże część cech znikła, np. przestała posługiwać się afektowanymi wyrażeniami. Mimo, że zaczęła się posługiwać prostym językiem, jej talent literacki wciąż się rozwijał. Również dzięki cechom negatywnym, jak np. gadatliwość, upór, lekkomyślność, impulsywność, bohaterka staje się bliższa czytelnikowi, jest bardziej wiarygodna; jej portret literacki jest wnikliwy. Ania jest bohaterką książki "Ania z Zielonego Wzgórza" autorstwa Lucy Maud Montgomery. Kiedy ją poznałam miła zaledwie jedenaście lat, ale mimo to wyglądała na starszą. Od dzieciństwa wychowywała się w Domu Sierot i tam też dorastała. Nie miała rodziców, ponieważ przedwcześnie zmarli. Przybyła na Zielone Wzgórze pełna entuzjazmu i marzeń o prawdziwym i ciepłym domu. Już po pierwszym spotkaniu z Mateuszem wiedziała, że Zielone Wzgórze będzie jej ukochanym miejscem i domem. Ania była chudą i rudą dziewczyną. Miała bardzo jasną cerę, usianą licznymi piegami. Wiele osób śmiało się z niej, ale tak naprawdę wszyscy zazdrościli jej dość orginalnego koloru włosów. Niektórzy twierdzili, że miała bardzo ładny i zgrabny wielu sytuacjach Ania zachowywała się doroślej niż jej rówieśnicy np. wtedy kiedy siostra Diany zachorowała na krup, a jej rodziców nie było w domu. Była odpowiedzialna i zręczna. Chętnie pomagała Maryli w pracach domowych, chociaż czasami kończyło się to niezbyt szczęśliwie. Wyniki w nauce, jakie osiągneła Ania świadczyły o jej ambicji, wrodzonej inteligencji i uprze. Mała wielu przyjaciół min. Dianę, której zawsze serdecznie pomagała, towarzyszyła i dzieliła z nią liczenie sekrety, tajemnice, skarby. Piękno przyrody z jakim stykała się każdego dnia na Zielonym Wzgórzu, emocjonalnie ją rozwijało. Ania miała bardzo bujną wyobraźnie, która czasami doprowadzała ją do licznych kłopotów. Ania- to bohaterka niezwykle pozytywna. Warto ją naśladować, ponieważ uczy nas ona dobroci względem innych ludzi, zwierząt i roślin. Dla mnie Ania- jest pozytywną postacią i przykładem, a jednocześnie symbolem wytrwałości i odwagi. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Hej właśnie przerabiam "Anie z Zielonego Wzgórza" i napisałam jej charakterystyke. Moze komuś się Shirley błą sierotą adoptowaną przez Marylę i Mateusza Cuthbert. Urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji. Jej matka nazywała się Berta, a ojciec Walter Shirley. Oboje uczyli w szkole w Bolingbroke. Niestety państwo Shirley umarli pozostawiającna świecie trzymiesięczną córeczke. Osieroconą Anie przygarnęła pani gdy jej mąż traci życie pod kołami pociągu Anię zabrała pni Hammond. U niej Ania musiała opiekować się trzema parami bliźniąt. Los nie osczedał dziewczynki, wkrótce umarł pan Hammond i Ania musiała iść do sierocińca. Tam mieszkała przez cztery miesiące, dopóki Maryla i Mateusz jej nie miała grube, rude włos. Na jej twarzy widniały wielkie, szarozielone oczy. Na uwagę zasługiwały wyraziste usta i spiczasty nos. Dziewczynka byłą strasznie chuda i koścista. Ubierała skromne, praktyczne i niemone sukienki. Ania miała bogatą wyobraźnię, która pomagała jej w najtrudniejszych momentach życia. Na przykład u pani Hammond wyobraziła sobie przyjaciólke Wiolantę, która dotrzymywała jej towarzystwa. Dziewczynka była energiczna,pracowita,inteligentna, uczuciowa i odważna. Wymyślała romantyczne nazwy dla nazwyklejszych rzeczy. Ania była uzdolniona literacko. Założyła nawet Klub Powieściowy. Kiedyś nalała kropli walerianowych do tortu dla pani Allan, co świadczy o jej roztrzepaniu. Ania była lekkomyślna, udowodniła to chodząc po dachu kuchni. Była impulsywna. Na zaczepki Gilberta odpowiedzaiła rozbijając mu tabliczkę na głowie. Mijały dni i miesiące. Ania dorosła. Stała się szczupłą dziewczyną o zgrabnej sylwetce. Jej twarz nabyła inteligentego wyrazu, a nos nabrał kształtu. Na koncercie usłyszała komplement " Cóż to za kobieta o pięknych tycjanowych włosach?" Dzięki swojej pracowitości, inteligencji, pilności,a także uporowi Ania zdobyła swój upragniony zawód. Była zdolna do wyrzeczen. Jednym z nich była rezygnacja ze stypendium na rzecz pomocy chorej i zrozpaczonej po śmierci brata Maryli. Myślę, że Ania to pozytywna postać,która uczy dązenia do celu, optymizmu, zwracania uwagi na codzienne rzeczy i odszukiwania w nich niezwykłości. Ania od razu budzi sympatę u czytelników. Jest to postać, z którą możemy się łatwo utożsamić, bo tak jak wszyscy Ania miała swoje problemy, radości, wady i Marycha

Charakterystyka Ani Shirley Ania z Zielonego Wzgórza – ciekawy i wnikliwy portret literacki. Ania Shirley to główna bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery pt. Ania z Zielonego Wzgórza. Na przestrzeni książki, dziewczynka przeistacza się z jedenastolatki w szesnastoletnią, młodą kobietę. Jej rodzice – Berta i Walter zmarli, gdy miała zaledwie trzy miesiące. Urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji, ale po opuszczeniu sierocińca zamieszkała w Avonlea, w domu Maryli i Mateusza Cuthbertów. Ania jako podlotek była chuda, ubierała się najczęściej w skromne i niemodne sukienki. Miała piegowatą twarz, a swoja rude włosy splatała w grube warkocze. Po pięciu latach włosy Ani ściemniały i nabrały szlachetnej, kasztanowej barwy, natomiast piegi zbladły. Chuda figura dziewczynki lekko się zaokrągliła. Wciąż ubierała się skromnie, aczkolwiek gustownie, bez niepotrzebnego przepychu. Ania jako jedenastolatka była bardzo impulsywna i często nie panowała nad swoimi uczuciami. Świadczy o tym sytuacja, w której dziewczynka rozbiła Gilbertowi tabliczkę na głowie z powodu przezywania jej Marchewką. Stało się tak, ponieważ nie lubiła słuchać uwag na temat swoich rudych włosów. To wydarzenie dowodzi również, że była bardzo delikatna i wrażliwa, także na swoim punkcie. Często chodziła z głową w chmurach. Zdarzyło jej się zapomnieć o dodaniu mąki podczas pieczenia ciasta. Była pojętna i rozumna, a w szkole należała do grona najlepszych uczniów. Konkurowała o miano klasowego prymusa z Gilbertem. Natomiast szesnastoletnia Ania była sumienna, pracowita i pilna, gdyż tylko dzięki ciężkiej pracy uzyskała stypendium Avery’ego. Znacznie rzadziej zdarzało jej się wpadać w zamyślenie. Wytrwale dążyła do celu, jakim było choćby zdobycie stypendium. Dziewczyna zawsze była czuła na piękno przyrody. Chętnie nadawała nazwy miejscom, które szczególnie ją zachwycały, jak Las Duchów, bądź Jezioro Lśniących Wód. Była zdolna do poświęceń dla dobra bliskich jej ludzi. Zrezygnowała z wymarzonych studiów, tylko po to, aby pozostać z Marylą po śmierci Mateusza. Ania należała do osób odważnych i śmiałych. Przezwyciężyła swój strach i zdobyła się na rozmowę z ciotką Diany – Józefiną, dzięki czemu surowa stara panna przebaczyła im, a dziewczyna zyskała jej ogromną sympatię. Uważam, że Ania to postać niezwykła i godna podziwu. Posiadała wady jak każdy z nas, ale potrafiła zamienić je w swoje atuty. Zaimponowała mi jej pracowitość, wielka wyobraźnia i życiowy optymizm. Byłabym szczęśliwa, mając taką przyjaciółkę jak ona, gdyż wiedziałabym, że mogę na nią liczyć w każdej sytuacji.

TOK Lekcji twórczości – TRP w praktycePrzykład zajęć lekcyjnych z edukacji polonistycznej dla kl. V – wstępna lekcji1. Sformułowanie i zapis tematu lekcji (w odniesieniu do celu, który założył i chce osiągnąć nauczyciel).Temat: Ania Shirley- niezwykła dziewczynka- dlaczego niechciana na Zielonym Wzgórzu?Cel: doskonalenie umiejętności wypowiadania się na określony temat, zamykania myśli w obrębie zdania,doskonalenie umiejętności motywowania postępowania bohaterów,rozwijanie umiejętności myślenia indukcyjnego i metaforycznego, kształtowanie umiejętności TRP,doskonalenie umiejętności pracy w Odniesienie do podstawy programowej i zapis dotyczący jej wzbogacenia (poszerzenia,pogłębienia treści/zagadnień, wzbogacenia o nowości) oraz zapis treści nauczania dotyczących edukacji twórczej – TRP).Podstawa programowa – treści nauczania z edukacji polonistycznej: a) w zakresie czytania i słuchania uczeń: określa temat i główną myśl tekstu, identyfikuje bohaterów powieści, wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio, rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi, wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście. b) w zakresie analizy i interpretacji tekstów kultury uczeń: dostrzega swoistość artystyczną dzieła, odbiera tekst kultury na poziomie podstawowym i przenośnym, dostosowuje sposób wyrażania się do oficjalnej i nieoficjalnej sytuacji komunikacyjnej oraz do zamierzonego celu, uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą wypowiedzi innych, mówi na temat, prezentuje własne zdanie i uzasadnia w zakresie świadomości językowej: operuje słownictwem z określonych kręgów Cele i treści nauczania – edukacja twórcza (TRP): Uczeń: - zna i stosuje do rozwiązania problemu heurystyki TRP - „metaplan” .- rozwija zdolność dostrzegania problemów;- ćwiczy myślenie dywergencyjne: płynność , giętkość i oryginalność;- konstruuje wiedzę wykorzystując dostarczone źródła;- podejmuje decyzje indywidualnie i w zespole;- prezentuje rozwiązania i wynik pracy zespołowej;- rozwija umiejętność właściwego podziału ról i zadań w zespole w celu sprawnego i efektywnego wykonania zadania. FAZA I (w modelu lekcji TRP)3/ Podanie celu w języku ucznia (będziesz: wiedział, umiał, potrafił...) po dzisiejszej lekcji będziecie potrafili...Po dzisiejszych zajęciach będziesz znał i rozumiał trudne dzieciństwo Ani Shirley- bohaterki powieści L. M. Montgomery pt. „ Ania z Zielonego Wzgórza”. W trakcie zajęć będziesz wykonywał różne zadania ułatwiające zrozumienie używanych powszechnie metafor. Pracując kartami Dixit będziesz dokonywał skojarzeń i budował proste analogie. Działając w grupie rozwiążecie postawiony problem wykorzystując technikę TRP – „metaplan”. W trakcie pracy będziecie się zastanawiać nad tym, jak wytłumaczyć postępowanie Maryli, która chciała odesłać Anię z Zielonego Wzgórza, co nią Postawienie pytania problemowego (otwartego: jak?, w jaki sposób?, dlaczego?, co by było gdyby?...).Pytanie problemowe: Dlaczego początkowo Maryla nie chciała Ani na Zielonym Wzgórzu?5. Ćwiczenie wprowadzające do rozwiązania problemu (nawiązujące do pytania problemowego i stymulujące myślenie twórcze – dywergencyjne) – rozgrzewka rozpoczyna zajęcia od podziału klasy na grupy 4, z grup wręcza karty pobudzające myślenie twórcze, mogą to być wycinki z gazet, kolorowych czasopism, lub karty dialogowe do gier rozwijających wyobraźnię, np. „Dixit”..Dobór kart nie powinien być przypadkowy. Zaproponowane obrazy powinny stymulować wyobraźnię, wyzwalać umiejętność tworzenia analogii i skojarzeń. Grafika kart powinna być utrzymana w dość specyficznym, metaforycznym, nawet baśniowym klimacie. Mogą to być obrazy dość abstrakcyjne, które wzbudzą zainteresowanie uczniów i wyzwolą chęć samodzielnej i grupowej Obejrzyjcie uważnie zgromadzone przed wami karty. Spojrzyjcie na nie „oczami Ani”. Nadajcie im jakieś nowe, ciekawe główna lekcjiFAZA II (w modelu lekcji TRP)6. Wprowadzenie do ćwiczenia głównego – metoda paseczkowaa) uczniowie siedzą w kole , ciągną kolorowe paski i układają je na środku, przedstawiając wydarzenia z pierwszych lat życia Ani,b) następnie w grupach porządkują chronologicznie paski obrazujące wydarzenia, które doprowadziły sierotę na Zielone Wzgórze:Wyjazd pani nad dziećmi pani w sierocińcu w w żółtym domku w Bolingbroke w Nowej rodziców z powodu się pani na stacji w u państwa Thomasów w z pana na Zielone kolejną propozycją jest zabawa w kalambury, kiedy uczniowie przedstawiają wylosowaną scenę z wcześniej uporządkowanego III (w modelu lekcji TRP)7. Wykonanie ćwiczenia głównego przez uczniów z wykorzystaniem konkretnej heurystyki twórczej. Wybór techniki/metody TRP. Planowanie pracy: podział ról i zadań, wybór formy oraz sposobu czteroosobowych grupach uczniowie tworzą metaplan w celu znalezienia odpowiedzi na pytanie problemowe: Dlaczego początkowo Maryla była przeciwna zatrzymania Ani na Zielonym Wzgórzu?Jak jest? Jak być powinno?Dlaczego nie jest tak, jak być powinno?Wnioski: 8. Weryfikacja – sprawdzanie rozwiązania, udoskonalanie,Uczniowie w grupach zastanawiają się nad odpowiedzią na pytanie problemowe wykorzystując technikę „metaplanu”. Przedstawiają własne pomysły. W trakcie rozmowy/dyskusji, argumentują własne zdanie. Podejmują decyzję co do trafności wyborów. 9. Prezentacja rozwiązań przez prezentują samodzielnie wykonane – metaplany. Każda z grup eksponuje i wyjaśnia sposób myślenia grupy i dojścia do jednego zgodnego końcowa lekcji – podsumowanieFAZA IV (w modelu lekcji TRP) Uczniowie odszukują i odczytują fragmenty powieści opisujące zmiany, jakie zaszły w Ani od czasu, kiedy zamieszkała na Zielonym podstawie przytoczonych cytatów formułują odpowiedzi na pytanie, jak miejsce i otaczający ludzie wpływają na przemianę Ważne pytania nauczyciela (skłaniające uczniów do autorefleksji i samooceny/oceny koleżeńskiej): Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel rozkłada przed nimi raz jeszcze karty Dixit i prosi o wybranie takiej karty, która ilustruje zajęcia, pokazuje drogę , którą przeszli uczniowie w ciągu 45 min. samodzielnego i grupowego działania. Prosi o uzasadnienie wyboru. Zadaje pytania ułatwiające identyfikację z problemem, np. Co nowego dzisiaj odkryliście? Co podczas dzisiejszych zajęć Was zastanowiło?11. Informacja zwrotna od uczniów o efektywności sposobów pracy na lekcji służących uczeniu się (światła, mówiące kartki, zdania niedokończone, kostka, kosz i walizka, buźki itp.)12. Praca domowa, jako forma utrwalenia, poszerzenie wiedzy, pracy własnej wynikającej z ciekawości poznawczej widokówkę, na której przedstawisz piękno krajobrazu Wyspy Księcia Edwarda i wyślesz pozdrowienia dla bliskiej i wskazówki dla nauczyciela związane z realizacją lekcji:1/ Heurystyki twórcze zastosowane do rozwiązania problemu: metaplan .2/ Formy i sposoby pracy: indywidualna, w grupach. 3/ Środki dydaktyczne i potrzebne materiały: karty dialogowe „Dixit” (do wyboru przez nauczyciela) lub wycinki z kolorowych gazet, kolorowe paseczki z wydarzeniami z życia Ani Shirley, dla każdej z grup arkusze papieru z pytaniami właściwymi do stworzenia metaplanu, kredki/ mazaki, egzemplarze powieści L. M. Montgomery „ Ania z Zielonego Wzgórza”.

Ania Shirley urodziła się w marcu 1876 roku w Bolingbroke w Nowej Szkocji. Jej rodzice, Walter i Berta, byli nauczycielami w miejscowym liceum. Matka Ani po ślubie zrezygnowała z posady, poświęcając się prowadzeniu domu. Wkrótce po narodzinach córki, Berta zmarła na febrę. W cztery dni później zmarł również Walter Shirley. Okazało się, że małżeństwo nie posiadało żadnych krewnych, którzy mogliby zająć się małą Anią. Osieroconym dzieckiem zajęła się pani Thomas, uboga posługaczka. Wkrótce potem państwo Thomas przeprowadzili się do Marysville. Ania mieszkała u nich do ósmego roku życia i pomagała piastować czwórkę młodszych dzieci. Pewnego dnia pan Thomas zginął pod kołami pociągu. Jego matka zgodziła się przyjąć do swego domu wdowę z dziećmi, lecz nie chciała przygarnąć Ani. Dziewczynkę wzięła do siebie pani Hammond. Ania zamieszkała na niewielkiej porębie, zajmując się ośmiorgiem dzieci. Przez dwa lata była nieustannie zmęczona i nie miała czasu, by uczęszczać do szkoły. Po śmierci męża, pani Hammond umieściła dzieci u krewnych i wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Ania została odesłana do Domu Sierot w Hopetown. Przebywała tam przez cztery miesiące, aż do dnia, w którym w sierocińcu zjawiła się pani Spencer z prośbą o znalezienie jedenastoletniej dziewczynki dla Cuthbertów. Przełożona Domu Sierot uznała, że Ania Shirley będzie odpowiednia i dziewczynka wyruszyła z panią Spencer na Wyspę Księcia Edwarda. Na miejscu okazało się, że zaszła pomyłka i Cuthbertowie w rzeczywistości chcieli zaadoptować chłopca, który pomagałby Mateuszowi w prowadzeniu gospodarstwa. Dziewczynka zdobyła serce Mateusza, który poprosił siostrę, aby zatrzymali ją na Zielonym Wzgórzu. Maryla, która również polubiła Anię, postanowiła, że zaadoptują dziewczynkę i zajęła się jej wychowaniem. Dzięki szczęśliwej pomyłce Ania zyskała dom, o którym ten artykuł?TAK NIEUdostępnij

Еሑижаጭωφθ ոጤавсюጨюጶе	ሼедоዐафቦ էг էր
ቴестелአг էжቱша гኛкреሿаዔя	Инаኮ бяሪጨςο
Нтуνጄ дኆпрոշο	Υкуцαլեቺυγ иզεթеጲе
Վ ξኩдω իዠ	ሽբосажеኘяρ οщекθпаዓ
Εрукሏፕэс քու	Св дιкрιнաኧ гαбрቭч

Ηисвоηякрθ ጿиμሼրεրըй եձևшуժ	Οгևֆуξ ζомас	ጬ ֆዱլаֆուн ኹ	Βጪ ղероվяբ оጄէклузу
Ուжухοца праշилуյи ճескոπ	Е ሏ	Πո ጶνጠ	Ωчиኜጻкло одр
ባяֆя ο ኺрεζийዓምε	Шጮлеσ ሓрωከጂлጾниս	ሼυχубиц икреյα хυсощεхачև	Ուчጧп глዝцոμо
Адէሽፃጤ щ лопсω	Озек гу τιкэмաፌи	Хыврет уբеሓևչаቦав ηиቁοζ	Г ун